26 Mayıs 1904’de Perșembe günü, Istanbul’da büyük bir konakta doğdu.
Heybeliada’daki Bahrie Mektebi’ni ve Istanbul Darülfünunu (Üniversitesi) Edebiyat Fakültesi Felsefe bölümü bitirdi. Avrupaya tahslie gönderilen ilk Cumuriyet talebeleri arasında yer aldı ve Paris’e gitti. Sorbon Üniversitesi Felsefe Bölümüne girdi.
Sorbon’daki öğrenimini yarıda bırakarak yurda döndü.
Ilk șiirler, 1923’de Yeni Mecmua’da yayınlandı. 1928 yılında, henüz 24 yașındayken ikinci șiir kitabı “Kaldırımlar” ın yayınlanmasiyle birlikte, birden șöhretin zirvesine çiktı.
Çeșitli bankalarda çalıștı ve müffetișliğe kadar yükseldi. Ankara Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi, Devlet Konservatuarı, Istanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi ve Robert Kolej’de hocalık yaptı.
1934 yılında yolu, mürșidi Abdülhakîm Avrasî Hazretleri’ne çiktı.
Fikir sahasına da uzandığı ve kendi deyișiyle “sosyal mücadele”ye atıldığı 1943’den ölümüne kadar, “anlașılmadan benimsenmek”le “tanınmadan dıșlanmak” arasında sıkıșan bir yalnızlık kesitinde yașarken, her iktidar döneminde suçlandı, sorgulandı, yargılandı, defalarca hapis yattı. 1960 ihtilâli öncesinde hakkında kesinleșmiș mahkûmiyet kararları toplamı 101 yıla ulaștı.
Ağaç (1936) ve Büyük Doğu (1943-1978) dergilerini çikardı.
Çeșitli gazetelerde “önsezi”leriyle de ünlü fıkra ve bașmakaleler kaleme aldı.
Bütün șiirlerini topladığı “Çile”ile, 1934’de yașadığı büyük ruh buhranının sahne eseri ve Türk Tiyatrosundaki ilk büyük dram örneği “Bir Adam Yaratmak” bașta olmak üzere, çok çeșitli türde 100’ün üzerinde eseri verdi.
25 Mayıs 1983’de hayata vedâ etti. Doğduğu gün olan 26 Mayıs Perșembe günü, Eyüp sırtlarında toprağa verildi.